Einu sinni á fögrum júlímorgni sátu tveir fílar uppi í tré að prjóna marmelaði, þá skyndilega flaug belja framhjá. Setti annar fíllinn þá upp mæddan svip, andvarpaði og sagði með mæðu í röddinni: 'úff! Allt er nú til!'


Þetta var brandari dagsins....BARAMMBAMMTSSSS..hann hefur gengið í erfðir hjá fjölskyldu minni ömm eða já sko þannig eitthvað æðislegt.