pabbi gaf mér hondu og ég þen hana feerer þeeeg

Á dögum sem þessum langar mig einna helst til að fara í verkfall eða þess vegna bara taka mig til og byrja að lifa lífi eins og kötturinn minn. Það væri reyndar frekar kjánalegt að lifa lífinu sem hann lifir án þess þó að vera í líkama kattar, en hvenær hefur kjánalegt skaðað nokkurn mann ?
Veðrið, skólinn og í raun bara samfélagið eins og það leggur sig er allt á móti mér. Það er þó páskafríið sjálft sem hefst á morgun, í raun er það eina ástæðan fyrir því að ég er ekki bara búin að leggjast á gólfið og loka augunum.

Ég skil ekki hvernig hægt er að borða þrennt: kúrbít, gúrkur og tómata

Það er ekki bragðið (eða ekki bragðið í tilviki gúrkanna) sem angrar mig heldur áferðin. Þetta er óttalega klígjulegt. Reyndar skil ég ekki heldur hvernig er hægt að borða rúsínur.

Hvað hét þroskahefti náunginn í myndinni þarna there's something about mary, sem þoldi ekki að láta snerta á sér eyrun ? Við eigum sitthvað sameiginlegt.

Léttur í lundu- Bítlavinafélagið